T 3 C. Kurban olmadan kefaret

Mucizelerle ilişkilendirilebilecek herhangi bir korku kalıntısı tamamen temelsiz hale gelmeden önce tamamen açıklığa kavuşturulması gereken bir nokta daha var. Çarmıha Gerilme, Kefareti KURMAMIŞTIR. Diriliş yaptı. Bu, birçok samimi Hıristiyanın yanlış anladığı bir noktadır. Kıtlık yanılgısından kurtulmuş hiç kimse MUHTEMELEN bu hatayı yapmış olamaz.

T 3 C 2. Çarmıha Gerilme'ye ters bir bakış açısıyla bakıldığında, Tanrı, Oğullarından birinin iyi olduğu için acı çekmesine izin vermiş ve hatta teşvik etmiş GİBİ, kesinlikle görünür. Çok özverili birçok vaiz bunu her gün vaaz ediyor. Benim müstakbel müritlerimin çoğunun yanlış tahminlerinden doğan bu özellikle talihsiz yorum, birçok insanın Tanrı'dan şiddetle korkmasına neden oldu.

T 3 C 3. Bu özellikle din karşıtı kavram birçok dine girmiştir ve bu ne tesadüf ne de tesadüftür.

T 3 C 4. Gerçek Hristiyan durup “bu nasıl olabilir?” diye sormalıydı. Tanrı'nın Kendisi, Kendi Sözlerinin insanlara layık olmadığını açıkça belirttiği türden bir düşünme yeteneğine sahip olabilir mi?

(Bazen zamanlar vardır) En iyi savunma, her zaman olduğu gibi, başka birinin konumuna saldırmak DEĞİL, gerçeği korumaktır. Eğer haklı çıkarmak için bütün bir referans çerçevesini çevirmeniz gerekiyorsa, herhangi bir şeyi kabul edilebilir saymaya gerek yoktur. Bu prosedür, küçük uygulamalarında acı vericidir ve kitlesel olarak gerçekten trajiktir. Zulüm sık görülen bir sonuçtur ve Tanrı'nın kurtuluş adına Kendi Oğluna zulmettiğine dair korkunç yanlış algıyı haklı çıkarır. Kelimelerin kendisi anlamsız.

T 3 C 6. Bunun üstesinden gelmek her zaman özellikle zor olmuştur, çünkü hatanın üstesinden gelmek diğer herhangi bir hatadan daha zor olmasa da, belirgin kaçış değeri nedeniyle insanlar ondan vazgeçmek istemiyorlardı. Daha hafif biçimlerde, bir ebeveyn “Bu seni incittiğinden daha fazla canımı acıtıyor” diyor ve bir çocuğu döverken kendini aklanmış hissediyor. Babanın GERÇEKTEN böyle düşündüğüne inanabiliyor musunuz?

T 3 C 7. Tüm bu tür düşüncelerin ortadan kaldırılması o kadar önemlidir ki, zihninizde bu türden HİÇBİR ŞEYİN kalmadığından ÇOK emin olmalıyız. SEN kötü olduğun için cezalandırılmadım. Herhangi bir biçimde bu tür bir çarpıtma ile lekelenirse, Kefaret'in öğrettiği tamamen iyi huylu ders tamamen kaybolur.

T 3 C 8. “Rab, İntikam Benimdir diyor” kesinlikle karmik bir bakış açısıdır. İnsanın kendi kötü geçmişini Tanrı'ya atfettiği, gerçeğin gerçek bir yanlış algılanmasıdır. Geçmişten gelen “kötü vicdan”ın Tanrı ile hiçbir ilgisi yoktur. Onu yaratmadı ve sürdürmedi. Tanrı, karmik intikama kesinlikle İNANMAZ. O'nun İlahi zihni bu şekilde yaratmaz. İnsanın kötülüklerini KENDİNE karşı bile tutmaz. O halde, BAŞKALARININ yaptığı kötülüğü herhangi bir insana karşı tutması muhtemel midir?

​