Przeistoczenie wraz z podniesieniem chleba i wina jest rzymskokatolickim obrzędem ofiarnym, który nie należy do Kościoła luterańskiego, ale podobnie jak krucyfiks kładzie nacisk na ukrzyżowanie i cierpienie zamiast na zmartwychwstanie i życie wieczne.

Ignacy Loyola był założycielem zakonu jezuitów Kościoła rzymskokatolickiego – zwanego także asasynem watykańskim – który w okresie reformacji dokonywał tortur, palenia na stosie, prześladowań i zagłady luteranów/protestantów.

Kościół luterański, podobnie jak większość struktur na świecie, został zinfiltrowany przez strategicznie rozmieszczonych jezuitów, jawnie lub potajemnie.

„Dialog ekumeniczny” między Kościołem katolickim i luterańskim jest tylko kolejnym krokiem w wykorzenieniu „heretyków”, których Kościół katolicki nazywa niekatolikami.

Kościół rzymskokatolicki charakteryzuje się filozofią dominikańskiego mnicha św. Tomasza z Akwinu i jego dziełem Summa Theologiae, w którym opisuje, że heretycy nie tylko powinni być wyrzucani z Kościoła katolickiego, ale także karani śmiercią. W praktyce to stanowisko powtarza się sześć razy.
Filozofia Akwiny, tomizm, została przyjęta w 1917 roku jako oficjalna teologia Kościoła rzymskokatolickiego. Zakon Dominikanów został ustanowiony przez papieża Grzegorza IX w celu przeprowadzenia inkwizycji - eksterminacji protestantów / "heretyków".

Kościół Szwecji od dawna zajmuje kiepskie stanowisko wobec silnego dystansowania się królów reformacji od katolickiego szaleństwa – La Folia – poprzez odpusty i pozycję papieża jako „zastępcy Bożego” na ziemi.