Transsubstantiatie met de verheffing van brood en wijn is een rooms-katholieke offerritus die niet thuishoort in de lutherse kerk maar, net als het kruisbeeld, de kruisiging en het lijden benadrukt in plaats van de opstanding en het eeuwige leven.

Ignatius Loyola was de oprichter van de Jezuïetenorde van de Rooms-Katholieke Kerk - ook wel de Vaticaanse Assassijn genoemd - die tijdens de Reformatie martelingen, brandstapels, vervolging en vernietiging van lutheranen/protestanten uitvoerde.

De Lutherse Kerk is, zoals de meeste gebouwen in de wereld, geïnfiltreerd door strategisch geplaatste jezuïeten, openlijk of in het geheim.

De "oecumenische dialoog" tussen de katholieke en lutherse kerken is gewoon een volgende stap in de uitroeiing van "ketters" die de katholieke kerk niet-katholieken noemt.

De Rooms-Katholieke Kerk wordt gekenmerkt door de filosofie van de Dominicaanse monnik St. Thomas van Aquino en zijn werk Summa Theologiae waarin hij beschrijft dat ketters niet alleen uit de katholieke kerk moeten worden geweerd, maar ook met de dood gestraft moeten worden. In de praktijk wordt deze houding zes keer herhaald.
Aquino's filosofie, het thomisme, werd in 1917 aangenomen als de officiële theologie van de rooms-katholieke kerk. De Dominicaanse Orde is ingesteld door paus Gregorius IX om de inquisitie uit te voeren - de uitroeiing van protestanten / "ketters".

De kerk van Zweden heeft lang een zwak standpunt ingenomen over de sterke distantie van de reformatiekoningen van de katholieke waanzin - La Folia - met aflaten en de positie van de paus als "Gods plaatsvervanger" op aarde.